هشت تن در هشت معنی شهره اند اندر ادب
چار شاعر در عجم پس چار شاعر در عرب
درگه رامش « ظهیر» و « نابغه » هنگام خوف
گاه کین « اعشی قیس » و « عنتره » گاه غضب
ور ز اشعار عجم خواهی و استادان خاص
رو ز شعر چار تن کن چار معنی منتخب
وصف را از « طوسی » و اندرز را از « پارسی»
عشق را از « سجزی » و هجو از« ابیوردی » طلب
اولی وصفی حقیقتی ، دومی پندی دقیق
سومی عشقی طبیعی ، چارمی هجوی عجب